آناتومی دستگاه عصبی 

پرده جنب:

عصب دهی پرده جنب جداری توسط اعصاب بین دنده ای وعصب مزنتیک ( بخش دنده ای توسط بین دنده ای و بخش دیافراگماتیک و مدیا شینال توسط مزنتیک) با احساس درد و لمس و فشار صورت می گیرد.

عصب دهی جنب احشایی مشابه ریه توسط شبکه ریوی انجام می شود که گیرنده درد نداشته و فقط لمس و فشار دارد.

تخلیه لنفاوی ریه

عقده های نایی برونشی در اطراف برونکوس و کناره های نای، تنه های برونکومدیاستینال راست و چپ را می سازند که به وریدهای عمقی گردن تخلیه می شوند.

شریان ها و وریدهای برونشیال تغذیه کننده بافت ریه هستند؛ برونشیال راست توسط سومین شریان بین دنده ای و 3 شریان برونشیال و چپ از آئورت سینه ای جدا می شود. 

مری: یک لوله عضلانی است که بین حلق و معده قرار دارد. بطور کلی مری در بین دهلیز چپ و آئورت نزولی است و در ناحیه مدیاستینوم خلفی می باشد. در قدام آن نای، عصب رابعه حنجره چپ، برونکوس اصلی چپ و پری گاردیوم و شریان ریوی راست قرار دارند.

در خلف مری، توراسیک داکت، وریدهای آزیگوس، شریان بین دنده ای خلفی راست و آئورت نزولی و قوس آئورت نیز در سمت چپ آن قرار دارد.عصب واگنیز در طول مسیر به مری چسبیده ( بطوری که واگ راست در خلف و واگ چپ در جلو قرار دارند)تا در سطح T10 از دیافراگم با هم عبور کنند.

خون رسانی به مری به مری از طریق اعضای زیر انجام می پذیرد.

یک سوم فوقانی توسط شریان تیروئید تحتانی خون رسانی می شود،  یک سوم میانی بوسیله شاخه ای از آئورت نزولی به نام (Esophageal) و یک سوم تحتانی توسطشریان گاستریک چپ از تنه سلیک خون رسانی می شوند.

تخلیه وریدی دو سوم فوقانی به آزیگوس و همی آزیگوس و یک سوم تحاتی نیز به ورید گاستریک چپ صورت  می گیرد.

مری توسط احشاء و اطرافش در 4 نقطه دچار تنگی می شود؛ این تنگی ها در مبحث بالین مهم هستند. مثلا شیء بلعیده شده احتمالا در یکی از این تنگی ها گیر می کند یا مثلا ماده سوزاننده ای که خورده شده در این مناطق با سرعت کمتری حرکت می کند؛ پس مری در این نواح یآسیب بیشتری می بیند.

این چهار نقطه شامل  موارد زیر است

1.پیوستگاه مری با حلق در گردن

2.در میاستنی فوقانی جایی که قوس آئورت از روی مری می گذرد.

3.در مدیاستنی خلفی جایی که برونکوس چپ از روی مری عبور می کند.

4.در جایی که مری از دیافراگم می گذرد.

نای یا تراکدآ

بحث نای در گردن یعنی حنجره و سایر موارد بحث مفصلی است؛ ما اینجا نای را در توراکس بررسی می کنیم. نای دقیقا در سطح sternal angle به دو شاخه برونکوس راست و چپ تقسیم می شود که به غضروف این ناحیه کارینا گفته می شود. برونکوس راست با زاویه کمتری جدا می شود و شاخه ای که از برونکوس اصلی راست برای لوب فوقانی آن جدا می شود، بیرون فضای ریه است. به همین دلیل در ناف ریه راست، دو برونکوس وجود دارد.

توراکس:

بهمدیاستینوم و محتوای آن شامل شریان و ورید، توراکس گفته می شود. مدیاستینوم یک فضای مرکزی عریض بین دو حفره پلور است. برای تقسیم بندی فضای مدیاستینوم باید یک صفحه فرضی از زاویه استرنال تا دیسک بین مهره های T5- T4 را در نظر بگیریم. بالای این فضا مدیاستینوم فوقانی، زیر آن مدیاستینوم تحتانی که کیسه پریکارد آن را به قسمت های قدامی، میانی و خلفی تقسیم بندی می کند، قرار دارد.

مدیاستینوم فوقانی

سطح فوقانی آن از حدود بریدگی ژوگولار تا مهره T1  و تقریبا منطبق بردنده اول می باشد. کلا برای یادگیری محتوای هر کدام از مدیاستینوم ها بهتر است که هر کدام از اجزای ناحیه توراکس را خوب بشناسید و براساس آن تصمیم بگیرید که در کدام ناحیه قرار دارد.

از قدام شامل تیموس، وریدهای براکیوسفالیک راست و چپ، SVC ، قوس آئورت به همراه سه شاخه اصلی،اعصاب واگ مزنتیک( ازاز ریکارنت لارنژیال چپ)، نای، مری و مجرای توراسیک می باشد.

مدیاستینوم قدامی شامل ادامه تیموس، عصب مزنیک راست و شاخه های مدیاستیال عروق سینه ای داخلی است. مدیاستینوم میانی نیز شامل قلب و حفره پریکارد، تنه پولیوتری، عصب مزنیک و انتهای وریدهای SVC و IVC  می باشد.

مدیاستینوم خلفی: از توراسیک داکت، آئورت نزولی، مری، وریدهای احشایی، وریدآزیگوس، ورید همی آزیگوس، ورید همی آزیگوس اکسسوری و عصب واگ تشکیل شده است.

قوس آئورت و آئورت نزولی: از قوس آئورت تنه براکیوسفال و کامن کاروئید چپ و ساب کلاوین چپ جدا می شود. شاخه های کامنی کاروئید راست و ساب کلاوین راست از تنه براکیوسفال جدا می گردد. فقط قوس آئورت در میاستنی فوقانی، صعودی در میانی و نزولی در خلفی قرار دارد. قسمت صعودی بعد از جد شدن از قلب شریان های کرونری ایجاد می شود.

مجاورت قوس آئورت: از قدام آن مزنتیک چپ و واگ چپ و شاخه های سمپاتیک از زیر آن عصب ریکارنت لارنژیال چپ و برونکوس اصلی چپ در خلف و راست آن نیز نای و مری و ادامه ریکارنت لارنژیال چپ قرار دارد همچنین در زیر آن تنه پولتوناری وجود دارد. از بخش نزولی هم شاخه های بین دنده ای خلفی، ازوفاژل و برونشیال جدا می شود. شریان های بین دنده ای قدامی نیز از شریان توراسیک داخلی مبدا می گیرد. شریان توراسیک داخلی خود شاخه ای از ساب کلاوین در ریشه گردن است.

شریان توراسیک داخلی در فضای مدیاسینی قدامی است و در انتها به دو شاخهاپی گاستریک فوقانی و شریان موسکولومزنیک تقسیم می شود. دو تا شریان فوقانی بین مهره ای نیز از تنه گوستوسرویکال که بخشی از ساب کلاوین است خون می گیرند.

در خلف ← 2 تا بالایی ← گوستوسرویکال (ساب کلاوین) و 9 تا بعدی از آئورت نزولی خون می گیرند. همچنین در قدام، شریان های بین دنده ای قدامی، توراسیک داخلی و ساب کلاوین خون می گیرند.

SVC : وریدهای براکیوسفال راست و چپ درخلف غضروف دنده ای راست با هم و وریدهای دیگری که در ناحیه Thorax وجود دارد، SVC را تشکیل می دهند.

در خلف توراکس خون سمت راست را آزیگوس و خون سمت چپ را ورید همی آزیگوس و همی آزیگوس فرعی جمع آوری می کنند. همچنین این دو به آزیگوس تخلیه شده و ورید آزیگوس به SVC تخلیه می شود.

همی آزیگوس به دنده های 9و 10 و 11 و همی آزیگوس فرعی به 4-8 تخلیه شده و ورید بین دنده ای فوقانی راست، وریدهای مری، وریدهای برونشیال و وریدهای مدیاشینال به آزیگوس تخلیه می شوند.

وریدهای داخلی توراسیک هم به brachiocephalic vein تخلیه می شوند. (Antin costal +snpepi) . به عبارتی خون را از superior epigastric می گیرد و به داخل ورید brachiocephal تخلیه می کند.

مجرای توراسیک

لنف تمام بدن غیر از نیمه راست توراکس و دست راست و قسمت راست سر و گردن به مجرای توراسیک می ریزد. مجرای توراسیک از سیسترناکیل شروع می شود ( عضو کیسه ای شکل که لنف احشاء دیواره های لگنی و شکم و اندام تحتانی وارد آن می شوند) مجرای توراسیک از L4 تا ریشه گردن ادامه دارد و در پشت آئورت در سطح T12 وارد توراکس می شود. بین آئورت سینه ای در سمت چپ ووورید آزیگوس در راست بالا می آید. در ادامه وارد مدیاستینوم فوقانی می شود. و در نهایت به محل اتصال وریدهای ژوگولار چپ و ساب کلاوین چپ تخلیه می گردد.

برای مطالعه مباحث بیشتر به محصول دوره آموزشی آناتومی سایت لینوم مراجعه کنید.