آناتومی سر و گردن : چشم و گوش

چشم: حفره اوربیت است که مزونتال، اسفنوئید، پالایشی، اتموئید، لاکریمال، ماگزیلا، زایگوما، کانال اوپتیک ( در سمت داخل تنه اسفنوئید و خارج توسط بال کوچک اسفنوئید ) عصب اپتیک و شریان افنالمیک از آن می گذرد.

فیتر فوقانی: بین اوربیت و حفره کرانیال میانی قرار دارد و از عصب زوجIII ،IV ،VI و لاکریمال، مزونتال و نازوسیلیاری از عصب افتالمیک و ورید افنالمیک فوقانی می گذرد.

فیتر تحتانی: به حفره تمپورال و اینفراتمپورال و پتریگو پالاتینی راه دارد. از داخل آن عصب مگزیلاری و شاخه زایگوماتیک آن ورید اینفرااوربیتال، لاکریمال sac( در ادامه کانال نازولاکریمال)، infra orbitalوsupra ، اتموئیدال قدامی و خلفی ( عروق و اعصاب اتموئیدال) و یک تارسال فوقانی می گذرد.

پلک ها

پلک فوقانی و تحتانی به لحاظ ساختار شبیه یکدیگر هستند با این تفاوت که در پلک فوقانی یک عضله بالابرنده قرار دارد ( عضله تارسال تحتانی نیز وجود دارد). تنها یک لایه نازک بافت  همبند است که پوست را از عضله زیر آن جدا می کند. الیاف سمپاتیک به تارسال ها عصب می دهند.

غدد تارسال در صفحه تارسال قرار دارند که بر روی لبه آزاد هر پلک تخلیه می شوند. این ها غدد سباسه تغییر شکل یافته اند که ویسک.زیته اشک را افزایش می دهند. همچنین غدد سباسه ئ عرق با فولیکول های حفره همراه هستند. ملتحمه پرده نازکی روی قدام اسکلرا و پلک می باشد.

دستگاه اشکی

دستگاه اشکی شامل غده اشکی، کانالیکول اشکی، کیسه اشکی و مجرای نازولاکریمال  می باشد. عضله بالابرنده پلک فوقانی غده اشکی را به دو قسمت تقسیم می کند که شامل بخش اوربیتال و بخش پلکی است. اشک درlacrimal lake یا دریاچه اشکی جمع می گردد (punctum) و در نهایت اشک به مئانوس تحتانی تخلیه می شود.

عضلات: در مبحث چشم دو گروه عضله شامل اکسترینسیک و اینترینسیک وجود دارد.

چشم: لایه فیبروزی کره چشم یک ششم سطحی قرنیه (cornea) و پنج ششم خلفی صلبیه ( sclera) را تشکیل می دهد. همچنین عضلات دخیل در حرکت چشم به این لایه می چسبند.

لایه عروق چشم که از خلف به قدام امتداد دارد شامل 1.chomid (پر از عروق و رنگ دانه دار است)، 2.اجسام مژگانی (ciliary body) که شامل عضلات مژگانی و زوائد مژگانی هستند و 3.عنبیه یاIris.

لایه داخلی چشم شبکیه نام دارد البته در اینجا عدسی چشم نیز توسط لیگامان هایی آویزان شده است  وجود دارد.

عضلاتIn trinjic چشم

عضله مژگانی از طریق فعال سازی سیگنال های پاراسمپاتیک پس سیناپسی که توسطعصب جمجمهIII ( عصب حرکتی- حرکتی) حمل می شوند منقبض می گردند که در اثر این انقباض  کشیدگی عدسی کمتر و و عدسی گردتر می شود. همچنین اسفنکتر مردمک از طریق فعال سازی سیگنال های پارا سمپاتیک که آن ها نیز توسط عصب جمجمهIII ( عصب حرکتی- حرکتی) از حرکت می کنند باعث انقباض اسفنگتر مردمک شده و در نتیجه مردمک تنگ می شود. همچنین عضله گشادکننده مردمک در نتیجه سمپاتیک گانگلیون فوق گردنی منقبض می شود و سبب گشادی مردمک می گردد.

اتاقک قدامی: این اتاقک جلو عنبیه قرار دارد و اتاقک خلفی که از آن کوچکتر است در بین عنبیه و عدسی وجود دارد. مایع زلالیه نیز از اتاقک خلفی ترشح شده و از طریق مجرای اشلم جمع آوری می شود. همچنینPOSTCRMAL CHAMBER توسط مایع ژله ای زجاجیه پر می شود.

گوش

گوش خارجی شامل لاله گوش و کانالی که به داخل می رود، است.

لاله گوش: غضروفیlobule, anti tragus tragus, anti helix,helix

پرده صماخی: بین گوش خارجی و میانی است و تحدب پرده صماخ به سمت داخل می باشد. یک سوم بخش فلاسید نام دارد و بقیه پردهtense قسمت هایی از استخوان مالئوس دیده می شود ( دسته استخوان چکشی به پرده متصل است).

عصب دهی مجرای گوش خارجی : اوریگولوتمپورال ( از مندیبولار ← دیواره قدامی و فوقانی،  شاخه اوریگولار واگ ← دیواره خلفی تحتانی).

گوش میانی: شامل سه استخوان چکشی ( malleus)، سندانی(incus)، رکابی ( stops) می باشد. استخوانچه رکابی در نهایت به ovae windowوصل می شود. از آن جا اصوات را به گوش داخلی می رساند. شیپور استاش بین گوش میانی وNasopharynx قرار دارد.  زیر ovae windowیکRownd window وجود دارد.

اجزای دیواره گوش میانی

عضله تنمور تیمپانی ← به دسته استخوان چکشی ← عصب مندیبولار ← انقباض آن استخوان چکشی را به سمت داخل حرکت می دهد که باعث کشیدگی در پرده صماخ می شود ← کاهش ارتعاشات در برخودر با صداهای بلند

عضلهstapedius ← از روی ماستوئید منشاء می گیرد← به رکابی متصل می شود← توسطfacial عصب می گیرد← رکابی را به سمت خلف حرکت می دهد و از انتقال صداهای بلند جلوگیری می کنند.

گوش داخلی:

گوش داخلی شامل حلزون، مجاری نیم دایره ای و وستیبول است. این ها لابیرنت استخوانی هستند که در داخل آن ها لابیرنت غشایی به همراه مایع پری لنف وجود دارد. لابیرنت غشایی از سه مجرای نیم دایره ای، دو کیسه ی اوتریکول و ساکول و حلزون گوش تشکیل شده که در درون آن مایع اندولنف جریان دارد. ارگان های شنوایی در داخل این مجرای حلزونی قرار دارند و اندو لنف در داخل مجرای cochlear می باشد. این مجرا توسطVestibular membrane از مجرای وستیبولار جدا شده و توسطbasal membranc از مجرای تیمپانی بین ساکول و حلزون مجاری ارتباطی قرار دارد و بین پرومونتوری توسط مارپیچ قاعده ی حلزون ایجاد شده است. حلزون 5/2 دور به خودش چرخیده است. روی حلزون ایرکوپولا قسمتی به نام هلیکوترما وجود دارد که مجرای وستیبولار و تیمپانی آنجا به هم می رسند.

اسکالاتیمپانی با پنجره گرد که پرده صفاخ ثانویه آن را م یپوشاند در تماس است. همچنین مجرایی به نام مجرای رابط (reunies)  وجود دارد که بین ساکول و حلزون قرار گرفته است.

مجرای اوتریکولوساکولار تمام اجزای لابیرنت غشایی را به هم متصل می کند و مجرای اندولنفاتیک از این مجرا جدا می شود و به قنات دهلیزی ( روی تمپورال) وارد می گردد تا بر روی سطح خلفی پتروس در کرانیال خلفی پدیدار شود. در نتیجه کیسه اندولنفاتیک را تولید می کند و کارش باز جذب اندولنف است.

اندولنف داخل کوکلئارداکت داکت است نه داخلscalatympani وscalarestibuli و این دو جزء لابرنت نیستند و داخل آن ها پری لنف وجود دارد. پری لنف مثلcsf است.

برای مطالعه مباحث بیشتر از محصول دوره آموزش آناتومی سایت لینوم مراجعه کنید.